روایتگر داستان های تهران و ایران
روایتگر داستان های تهران و ایرانروایتگر داستان های تهران و ایران
روایتگر داستان های تهران و ایرانگمانهزنیها از رفع فیلتر تلگرام و یوتیوب در ۲۲ بهمن به مناسبت سالروز پیروزی انقلاب
هرکول ایرانی زیر تیغ رفت
علیرضا یوسفی قهرمان سنگین وزن ایران و جهان پس از عمل جراحی که روی پایش انجام داد صبح امروز از بیمارستان مرخص شد.
او در خصوص این عمل جراحی می گوید: «زانوی من از سه ماه قبل از مسابقات جهانی آسیب دیده بود. منیسک هم پاره شده بود و ای سی ال هم آسیب دیده بود اما پاره نشده بود.»
او این را گفت و ادامه داد: «از دکتر سجاد انوشیروانی، بهداد سلیمی و دکتر رضا شیروانی بختیاری که همه چیز را برای من فراهم کردند تشکر می کنم. ضمن اینکه تمام هزینه های صفر تا صد این عمل جراحی را فدراسیون تقبل کرد.»یوسفی در خصوص اینکه چه زمانی به میادین بر می گردد گفت: «فعلا باید مراحل درمانی را پشت سر بگذارم. تاریخ دقیقی نمی دانم اما هر روزی که پزشکان نظر بدهند شروع می کنم و خیلی زود خودم را به مرز آمادگی می رسانم. می خواهم پر قدرت تر از قبل به میادین برگردم.»
پیشنهاد اندیشکده آمریکایی به ایران و آمریکا
الدار ممدوف در اندیشکده کوئینسی نوشت که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا، در مصاحبه‌ای با "هنیتی" در فاکس نیوز، ترجیح خود را برای یافتن راه‌حل دیپلماتیک برای تنش‌ها با ایران اعلام کرده و تأکید کرده که هدف اصلی جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای است، بدون تمایل به تغییر رژیم یا جنگ.
ایران پس از انتخاب مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب، و مشارکت چهره‌هایی مانند جواد ظریف، آمادگی خود را برای تعامل دیپلماتیک نشان داده است. با این حال، مسیر توافق به دلیل گسترش فعالیت‌های هسته‌ای ایران، دسترسی محدود آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، و تغییرات منطقه‌ای پیچیده است.
تهران در پی کاهش تحریم‌ها برای بهبود وضعیت اقتصادی، آماده مذاکرات است. اصلاح‌طلبان خواهان دیپلماسی فعال هستند، اما تندروها معتقدند آمریکا باید اولین گام را بردارد. ایده توافق محدود دوجانبه که مانند توافق ترامپ با کره شمالی باشد، مطرح شده است.
ایران همچنین تلاش می‌کند نقش تخریبی اتحادیه اروپا و سه کشور اروپایی را در بازگشت تحریم‌ها کاهش دهد و از تجربه قبلی برای هموارسازی مسیر دیپلماسی استفاده کند. مسیر عملی می‌تواند یک توافق محدود با کاهش تنش‌ها و مذاکرات عمیق‌تر چندجانبه باشد.
واکنش ترکیه به دیدار برنامه‌ریزی شده پوتین و ترامپ در آنکارا
به گفته یک مقام دولت رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه که نخواست نامش فاش شود، گزارش رسانه‌ها درباره برگزاری مذاکرات بین ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و دونالد ترامپ، همتای آمریکایی وی درباره اوکراین به میزبانی آنکارا شایعه است.
این مقام در گفتگو با ریانووستی اضافه کرد که در عین حال، آنکارا به مسکو، کی‌یف و غرب اطلاع داده است که جهت میانجی‌گری برای حل و فصل جنگ اوکراین آمادگی دارد.
پیش‌تر گزارش‌هایی درباره آغاز مذاکرات صلح اوکراین با میانجی‌گری ترکیه منتشر شده بود.
سیگنال تهران به ترامپ از کانال تروئیکا/ چرا اروپا نگران مذاکره مستقیم شده؟
همراه با گمانه‌زنی‌ها درباره بازگشت به کمپین «فشار حداکثری»، رئیس‌جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ، ترجیح خود را برای یک راه‌حل دیپلماتیک در تنش‌ها با تهران ابراز کرده است.
ترامپ در برنامه «هنیتی» شبکه فاکس نیوز در ۲۳ ژانویه گفت که تنها چیزی که بر آن اصرار دارد این است که جمهوری اسلامی ایران «نمی‌تواند سلاح هسته‌ای داشته باشد.» نکته قابل توجه این است که او هیچ اشاره‌ای به سیاست‌های منطقه‌ای ایران یا درگیری‌هایش با اسرائیل نکرد و تمایلی به بمباران ایران یا تغییر رژیم نشان نداد.
به نوشته الدار ممدوف، تحلیل‌گر وبگاه رسپانسیبل استیت‌کرفت، با توجه به اینکه مقامات جمهوری اسلامی خود بارها تأکید کرده‌اند که به دنبال سلاح هسته‌ای نیستند، توافقی بین واشنگتن و تهران کاملاً امکان‌پذیر به نظر می‌رسد.
در واقع، پس از انتخاب رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب، مسعود پزشکیان، تهران نیز به طور مداوم آمادگی خود را برای بازگشت به دیپلماسی نشان داده است. معاون رئیس‌جمهور در امور استراتژیک، محمدجواد ظریف، که برخی در تهران او را «قدرت پشت پرده» دولت پزشکیان می‌نامند، دیدگاه جدید و همکاری‌محور جمهوری اسلامی ایران را در مقالات اخیر خود برای مجلات فارن افرز و اکونومیست تشریح کرده و آن را هفته گذشته در مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس بیشتر توضیح داده استVVبا وجود اراده سیاسی آشکار در هر دو طرف، اما مسیر رسیدن به توافق بسیار پیچیده است. زمینه کنونی تفاوت قابل توجهی با سال ۲۰۱۵ و زمانی دارد که، توافق هسته‌ای مشهور به برجام بین ایران و قدرت‌های جهانی منعقد شد و برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی را به طور مؤثری محدود کرد.
پس از خروج ترامپ از برجام در سال ۲۰۱۸ و ناکامی بایدن در احیای آن، ایران به تدریج برنامه هسته‌ای خود را پیش برده است. این اقدامات شامل غنی‌سازی اورانیوم تا سطح ۶۰ درصد و نصب سانتریفیوژهای پیشرفته‌تر می‌شود. به گفته کِلسی داونپورت، کارشناس منع اشاعه سلاح‌های هسته‌ای، جمهوری اسلامی اکنون می‌تواند ظرف حدود دو هفته مواد کافی برای ساخت پنج تا شش بمب هسته‌ای تولید کند.
نگرانی‌های غرب درباره این تحولات با دسترسی محدود آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) به ایران از سال ۲۰۲۱ تشدید شده است.
تغییرات در گفتمان هسته‌ای جمهوری اسلامی، موضوع را پیچیده‌تر می‌کند. موضع رسمی همچنان این است که تهران به دنبال تسلیحاتی شدن نیست. با این حال، تصور می‌شود دسته‌ای از تحولات منطقه‌ای، مانند حملات اسرائیل به متحد لبنانی جمهوری اسلامی، حزب‌الله، و سقوط حکومت اسد در سوریه، که یکی از اجزای کلیدی محور مقاومت همسو با ایران است، انگیزه‌های قدرتمندی برای بازدارندگی هسته‌ای ایجاد کرده است.
مقامات و سیاست‌گذاران اکنون به‌طور آشکار به احتمال بازنگری در دکترین هسته‌ای اشاره می‌کنند. در این شرایط، جنگ‌طلبی نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، که برای استفاده از فرصت کنونی جهت حمله مستقیم به ایران (با کمک آمریکا، زیرا اسرائیل به تنهایی چنین توانایی‌ای ندارد) فشار می‌آورد، تنها انگیزه تهران برای حرکت در این مسیر را افزایش می‌دهد.
این مجموعه ملاحظات اهمیت ماجرا را برجسته می‌کند. مذاکرات فنی درباره برنامه هسته‌ای ایران با توجه به وضعیت پیشرفته این برنامه طولانی و پیچیده خواهد بود. همچنین این مذاکرات نیازمند ادغام در یک استراتژی منطقه‌ای گسترده‌تر هستند که نگرانی‌های امنیتی جمهوری اسلامی در کنار سایر بازیگران خاورمیانه را برطرف کند و در وهله اول انگیزه‌های دستیابی به بازدارندگی هسته‌ای را کاهش دهد.
به نظر می‌رسد تهران آماده دیپلماسی با آمریکا باشد. اقتصاد بیمار ایران به نوعی کاهش تحریم‌ها نیاز دارد و این امر بدون دستیابی به نوعی توافق با آمریکا امکان‌پذیر نخواهد بود. اختلاف نه درباره اینکه آیا باید با آمریکا تعامل کرد یا نه، بلکه درباره چگونگی انجام آن است.
عناصر آینده‌نگرتر، که عمدتاً توسط دولت اصلاح‌طلب پزشکیان نمایندگی می‌شوند، ترجیح می‌دهند به طور فعالانه به واشنگتن نزدیک شوند تا مذاکرات آینده را شکل دهند. اما مخالفان محافظه‌کار آن‌ها اصرار دارند که از آنجا که آمریکا طرفی بود که از برجام خارج شد، باید اولین گام را برای بازگرداندن اعتماد تهران بردارد.
در همین حال، محافظه‌کاران مطمئن هستند که یک همکاری راهبردی که اخیراً با روسیه امضا شده است، به ویژه مفاد آن مربوط به همکاری‌های نظامی و امنیتی، می‌تواند برای جمهوری اسلامی نوعی بازدارندگی در برابر حملات احتمالی آینده از سوی اسرائیل و یا آمریکا فراهم کند.
به نظر می‌رسد طرفداران انتظار برای اقدام آمریکا، در حال حاضر دست بالا را در مباحثات داخلی تهران دارند. با این حال، اصلاح‌طلبان معتقدند که صرفاً انتظار برای پیشنهاد آمریکا اشتباه و اتلاف وقت است. آن‌ها، ارزیابی می‌کنند که ترامپ مشتاق دستیابی به یک توافق سریع برای تقویت اعتبار خود به‌عنوان یک به وجود آورنده صلح
است. حالا که پایان سریع جنگ اوکراین بسیار غیرمحتمل به نظر می‌رسد، ایران می‌تواند به عنوان میوه‌ای دست‌یافتنی‌تر تلقی شود.
یک توافق محدود و چارچوبی، الگوبرداری شده از توافقی که ترامپ در دوره اول خود با کره شمالی امضا کرد، می‌تواند به‌عنوان نقشه راه عمل کند و همان‌طور که منابع دیپلماتیک ایرانی تخمین می‌زنند، اگر تصمیم سیاسی وجود داشته باشد، می‌تواند ظرف چند هفته آماده شود.
حتی در میان کسانی که چنین مسیری را در نظر می‌گیرند، نگرانی‌های مشروعی درباره امکان‌پذیری پیگیری یک توافق جامع‌تر پس از چنین توافقی وجود دارد. با این حال، حتی یک توافق محدود، که ایده‌آل آن با یک اقدام بسیار نمادین مانند دست دادن میان ترامپ و پزشکیان دنبال شود، می‌تواند به‌طور چشمگیری تنش‌ها را کاهش دهد، از اقدامات خرابکارانه لابی طرفدار نتانیاهو جلوگیری کند و زمان و فضای سیاسی برای مذاکره درباره توافقی پایدار و جامع فراهم کند که برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران، کاهش تحریم‌ها و حتی وضعیت گسترده‌تر منطقه را در برگیرد.
در حالی که دیپلماسی با آمریکا هنوز در مرحله ارزیابی است، ایرانی‌ها قبلاً با اتحادیه اروپا و تروئیکای اروپا (بریتانیا، فرانسه، آلمان) وارد تعامل شده‌اند. تهران امیدی ندارد که اتحادیه اروپا یا تروئیکا بتوانند به تنهایی و بدون ایالات متحده، برجام را احیا کنند. هدف از این نشست‌ها جلوگیری از نقش آن‌ها، مانند بازگرداندن تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی قبل از ضرب‌الاجل اکتبر ۲۰۲۵ است. بریتانیا و فرانسه، به‌عنوان اعضای شورای امنیت سازمان ملل و امضاکنندگان برجام، می‌توانند این بازگرداندن تحریم‌ها را اعمال کنند، و این اقدام مشمول وتو نیست.